بسم الله الرحمن الرحیم

نظام بی مانند - پویا و بالنده "او" همچنان محکم و توفنده و نرم جاری است و این جهل انسان از خویش است که همچنان ایستا و رو به اسفل السافلین – در جای خویش مانده است و تغییر نمی کند.

اگر خویش را در مییافتیم و سپس دیگران را و از آن طریق نظام جاودانه هستی و نیستی را و آنگاه شاید "او" را مییافتیم – همانگونه که خواسته بود و میخواهد که بیابیم و رهایش نکنیم .

شاید دلیل بیش ازهفتاد در صد گرفتاریهای ما – فراموش کردن "او" است و آنهم بعلت جهل و نادانی که بدلیل حضور هوشمندانه شیطان است .

"او" هیچگاه ما را فراموش نکرده و بحال خویش وانگذاشته است چون ازمیزان ناتوانی و توانمندیهای ما آگاه است و همیشه از حضور شریف و انسانگونه ما راضی و از عدم حضور یا حضور بیرنگ و جاهلانه ما میرنجد.

فقط "او" بر سر پیمانهای خویش است و هیچگاه – هیچ پیمانی را از ازل تا ابد بی اهمیت نمی پندارد. فقط "او" بسیار با گذشت است و در عین توانمندی مطلق – هیچ ناتوانی را مورد آزار قرار نمیدهد.

فقط "او" آغوش گشوده است تا همه بسویش بیایند و دستان پر قدرت و مهربانش را بر پیکر متلاشی ما میگذارد و میگوید تو را دوست دارم انسان .

در حالیکه عرق شرم از هزاران پیمان شکنی و گناه و غفلت و جهل را بدوش میکشیم – سر بزیر افکنده و اظهار میکنیم: (( نمیدانستم – پشیمانم – مرا ببخش))

و آنگاه " او " ما را بخشیده بود.                هیچکس